A s l ı ♥ E f e | 151. Bölüm - Otelde -

Efe Aslı'yı otele getirir.
Efe: Buyrun. Evet sevgilim, bil bakalım seni nereye getirdim.
Aslı: Bilmem.
Efe: Burası Barselona’nın en meşhur oteli, Plaza Katalunia.
Aslı: Pardon?
O sırada otel görevlisi onları karşılar.
Efe: Hah, iyi akşamlar, otelimize hoş geldiniz diyor.
Aslı: Hmm, ispanyolcan da çok iyiymiş.
Efe: Katalanca.
Aslı: Katalanca’yı nerden biliyorsun sen?
Efe: Eee, bir aralar bir manitayla çok takılıyorduk, o yüzden sık sık buraya geliyorduk.
Aslı: Anladım, sen gel ben şimdi sana göstereceğim Katalanca’yı. Sen gel.
Efe: Geliyorum.

Aslı ve Efe odalarına çıkarlar.
Efe: Dur, dur. Nereye?
Aslı: N’oldu, naptım?
Efe: Güzelim ben yıllardır bu anı bekliyorum ya.
Aslı: Ne?
Efe, Aslı’yı kucağına alır.
Aslı: Yaa, dur napıyorsun, bırak. Dur, bir yerini inciteceksin.
Efe: Galiba inciteceğim. Sen kaç kilo oldun ya?
Aslı: Bana bak, gebertirim seni.

Efe ve Aslı yatağın üstünde oturuyorlardır.
Aslı: Ya, niye yaptın sen bunları?
Efe: Ee, sen mutlu ol diye.
Aslı: E ben zaten mutluydum.
Efe: Olsun, daha çok mutlu ol, daha da çok mutlu ol diye.
Aslı: Ya şey, odaya baksana ya, çok güzelmiş burası.
Efe: Asıl.. Asıl güzel olan sensin güzelim. Sen olmasan bu odanın ne manası var, ha? Bu faninin ne manası var?
Aslı: Yaa, öyle deme.
Efe: Öyle.
Aslı: Efe.. Bana söz ver, bir daha hiç ayrılmayalım, oldu mu? Sonsuza kadar birlikte olalım.
Efe: Söz.. Söz..

Efe şampanya açar.
Efe: Evet, neye içiyoruz?
Aslı: İkimize. Bunca yıl sonra tekrar bir araya gelmemize içelim.
Efe: Tamam güzelim, aşkımıza o zaman.
Aslı: Aşkımıza.
Efe: Dans eder misiniz?
Aslı: Olur, o zaman radyo açalım.
Efe: Bir dakika, bir dakika ne radyosu ya? Canlısı dururken ne radyosu?
Aslı: Ne canlısı?
Efe ellerini çırpar.
Efe: La muzica.
İçeri müzisyenler gelir.
Aslı: Şaka yapıyorsun.
Ve dans etmeye başlarlar.

Zırıl zırıl ağladığım sahne.
Aslı ve Efe dans ediyorlardır. O sırada arka fonda Efe'nin şiiri duyulur.

Ben senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
Gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi, beni yaktırırsın.
Odanda ocağın üstüne korsun
İçinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun
Şeffaf, beyaz camdan olsun ki
İçinde beni görebilesin...
Fedakârlığımı anlıyorsun;
Vazgeçtim toprak olmaktan
Vazgeçtim çiçek olmaktan
Senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
Yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
Kavanozuma gelirsin.
Ve orda beraber yaşarız
Külümün içinde külün..
Ta ki bir savruk gelin
Yahut vefasız bir torun
Bizi ordan atana kadar...
Ama biz o zamana kadar
O kadar karışacağız ki birbirimize
Atıldığımız çöplükte bile
Zerrelerimiz yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacağız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
Bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
Sapında muhakkak iki çiçek açacak :
Biri sen
Biri de ben.