Efe Aslı'yı lunaparkta beklemektedir. Aslı lunaparka gelir.
Aslı: Efe? Efe?
Aslı Efe’ye doğru yürür, bir anda herşey durur, dünya durur.
Aslı: (Şaşkın bir şekilde) Efe?
Efe yavaşça Aslı'ya döner yüzünü.
Aslı: Dört sene önce de böyle mi olmuştu?
Efe: (Kafasını sallar). Seni kaybettiğim gün hayat benim için durdu Aslı. Bir daha hiç akmadı. Senden sonra ben hiçbir şey görmedim, hiçbir şey duymadım, hiçbir şey hissetmedim. Sadece nefes aldım. İşte o yüzden seni buraya getirdim. Benim gözlerimden gör istedim.
Sonra uyanırım kendimden, bakarım. Saat sabahın ikisi, üçü, beşi… Dışarda hiç ses yok, sen yoksun.
Aşk üzerine söylenecek her şey söylendi, yazıldı, çizildi… Ama hepsi eksik, hepsi çalıntı, hepsi başkalarının cümlesi. Ama… Seviyorum seni…
Birbirlerine gülümseler ve öpüşmeye başlarlar.
O sırada zaman da yeniden akmaya başlar.