A s l ı ♥ E f e | 149. Bölüm - Bahçe -

Efe bahçede oturuyordur, Aslı yanına gelir.
Aslı: Efe..
Efe: Ben sen dinleniyorsun diye hiç çıkmadım yukarı ya.
Aslı: Neyin var senin?
Efe: Hiiç.
Aslı: Nasıl hiç? O zaman ne bu halin?
Efe: Yok bir şeyim ya.
Aslı: Madem bir şeyin yok, niye gelmedin? Niye beni savcılıkta yalnız bıraktın? Ben yine mi yalnız kalacağım, yine mi beni bırakıp gideceksin?
Efe: Yok öyle bir şey Aslı, yok öyle bir şey.
Aslı: O zaman söyle, nerdeydin?
Efe: Tayfun Abi kalp krizi geçirmiş, onun yanındaydım.
Aslı: Gerçekten mi?
Efe başını sallar.
Aslı: Nasıl peki şimdi, nerde, hangi hastanede?
Efe: Hastanede değil şimdi, evde dinleniyor.
Aslı: Niye çıkarmışlar peki?
Efe: Çok önemli bir şey değilmiş ya, öyle bir yoklamış.
Aslı: Sen benden bir şey mi saklıyorsun?
Efe: Yoo.. Yani, Tayfun Abi dedi ki hani kimseye falan söyleme dedi bana, o yüzden.
Aslı: O zaman bir ara gidip ziyaret edelim.
Efe: Tabii.. Sen ne yaptın? Çiçekleri vazoya koydun mu?

Aslı: Ya dedim ya işte, ben sen yaptın sandım, o yüzden aldım çiçekleri.
Efe: Tamam ya, problem değil.
Aslı: Efe.. Benim Güven’le konuşmam lazım.
Efe: Ne konuşacaksınız?
Aslı: Ya, o sıradan biri değil, benim için çok değerli bir insan. Üzülmesini istemiyorum.
Efe: Tahmin ediyorum ya.
Aslı: Zaten biz daha önce de konuşmuştuk aslında, yani benden bir şey bekleme demiştim ona, o da anladı, kabul etti.. Yani öyle benden beklentisi yok.
Efe imalı imalı bakar.
Aslı: Gerçekten yok.
Efe: Aslı.. Yani bu gibi mevzularda sözün pek bir anlamı yok yani, biliyorsun sen de. Önce söz verirsin, sonra bir bakarsın...
Aslı: Ha, öyle değil işte.. Ya ben konuşacağım onunla, zaten bilmesi gerekiyor, daha ne kadar saklayabiliriz ki?
Efe: İstersen ben konuşayım?
Aslı: Yok, ben konuşsam daha iyi olur. Onu buraya ben çağırdım, benim anlatmam gerekiyor.
Efe: Tamam, nasıl istersen. Da.. Konuşuncaya kadar biz ne yapacağız peki?
Aslı: Yok, o kadar beklemeyeceğiz zaten, merak etme. Ben ilk fırsatta gidip konuşacağım.
Efe: Tamam. O zaman ben kaçıyorum. Akşam görüşürüz ha?
Aslı: Sen geri mi geleceksin?
Efe: Yoo, ama belki sen gelirsin, belli mi olur?
Aslı: Nasıl, anlamadım.
Efe: Akşama sürprizim var sana.
Aslı: Hıı, ne sürprizi?
Efe: Sürpriz sürprizi işte ya, akşam olunca görürsün, tamam mı?
Aslı: Tamam.
Efe, Aslı’yı öper.
Efe: Hadi.
Efe gider, Aslı da Efe’nin arkasından el sallar. :001_wub::